در شرایط حال حاضر که تحریم و گرانی و سیل و هزار جور کوفت و زهرمار دیگر باعث شده اسم ایران در قعر لیست کشورهای فلک زده واقع بشه، به عنوان یک شهروند ایرانی شاید هنوزم بعضی چیزا برام مایه دلخوشی باشه . فارغ از امید به آینده و بهتر شدن اوضاع، بعضی کارهای دیگر هنوز برام مایه دلگرمی است. ادامه به خواندن کتابهای مورد علاقه ام مادامی که هنوز زنده ام و دارم نفس میکشم یکی از این دلگرمیاست. بعد از آن دیدن دوستان و عزیزانی که باعث میشن حال آدم خوب بشه و تمام غم و غصه هاش هرچند موقتی فراموشش بشه. اما این روزها بیشتر از هر چیزی یاد سخنی از نیچه میفتم که مانند یک آرامبخش منو آروم میکنه.
"زندگی کردن یعنی رنج کشیدن و نجات پیدا کردن یعنی یافتن معنایی برای این رنج کشیدن."
دمش گرم چه حرف خوبی زده واقعا میارزه این جمله رو قاب بگیری بزنی به دیوار اتاقت...